μα και βέβαια!!

Και οι θετικές μέρες συνεχίζονται. Όταν της ζητώ κάτι και γυρνάει και μου λέει "μα και βέβαια!" τότε ξέρω πως το παιδί έχει κάνει ειρήνη με τον κόσμο και τον εαυτό της...για λίγο...αλλά έστω κι έτσι, ξέρω πως βρίσκει τις απαντήσεις της, παίρνει αυτό που αποζητά και ηρεμεί, ξέρω πως όλα είναι φυσιολογικά και εγώ είμαι σε σωστό δρόμο, οι πράξεις μου, οι πράξεις μας καθρεφτίζονται στα παιδιά μας. Καλές κακές πάντα έρχεται η στιγμή που αναγνωρίζουμε πάνω τους πράξεις, λέξεις, κινήσεις, μορφασμούς, συμπεριφορές, και τότε λέμε "κάπου το ξέρω εγώ αυτό κάτι μου θυμίζει..." ναι ναι δεν υπάρχει αμφιβολία, είσαι εσύ αυτός ή αυτή που βλέπεις πάνω στο παιδί σου. Και αυτή είναι η στιγμή της αλήθειας και τότε ή θα νιώσεις περήφανος για το παράδειγμα που έδωσες στο παιδί ή θα νιώσεις σκατά και θα σε φάνε οι μαύρες τύψεις , τουλάχιστον έτσι θεωρώ πως είναι το φυσιολογικό, γιατί αν μετά από αυτό που θα δεις ή θα ακούσεις, καλό ή κακό, δεν κάτσεις να σκεφτείς και να εκτιμήσεις τη δικιά σου συμπεριφορά τότε έχασες μια τεράστια ευκαιρία να διορθωθείς αν έχεις κάνει λάθος ή να επαναλάβεις και να συνεχίσεις αυτό που έκανες σωστά. Σήμερα πήγαμε στο σπίτι φίλων και καθόταν τα μικρά και βλέπαν ένα παιδικό, η Βένυα όμως τη βαριέται την τηλεόραση όταν έχει παρέα και άρχισε να μιλά και να "ενοχλεί" τον φίλο της ο οποίος γυρνά και της λέει "keep your mouth shut Venya!" Φυσικά σοκαριστήκαμε και οι γονείς του έμειναν γιατί δεν είναι αυτοί που δείχνουν τέτοιου είδους συμπεριφορά στο γιό τους, προφανώς το ακούει στο σχολείο και μάλιστα συχνά γιατί αυτό έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Υπάρχει λένε ένα αγόρι που μιλά έτσι και φυσικά επηρεάζει και τα υπόλοιπα. Από αυτό το γεγονός πιάστηκα και θέλησα να γραψω τα παραπάνω. Αλίμονο αν δεν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι για χάρη των παιδιών μας...
Να και η απόδειξη των ειρηνικών ημερών που περνάμε. Ηρεμία, γλύκα, συντροφικότητα..