Ναύπλιο

Πόσο μας αρέσει το Ναύπλιο! Έχουμε πάει τόσες πολλές φορές, κάτι που δεν συνηθίζουμε αφού μας αρέσει να αλλάζουμε και να πηγαίνουμε πάντα κάπου αλλού, αλλά ποτέ δεν έχουμε πει "πάλι εκεί.." όταν σκεφτόμαστε το Ναύπλιο σαν εναλλακτική. Και πάντα περνάμε όμορφα και πάντα γυρνάμε ξεκούραστοι και χαρούμενοι. Και της Βένυας της αρέσει. Θα μου πεις τι διαφορετικό καταλαβαίνει..Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αλλά νομίζω και τα μωρά (που στο κάτω κάτω 21 μηνών δεν είναι και μωρό) εκτιμούν το όμορφο, το φωτεινό, το περιποιημένο, το καθαρό, όπως είναι η πόλη αυτή. Έχει την τεράστια πλατεία, τα στενά που μπορεί να τρέξει με ασφάλεια, την όμορφη παραλία με το μικρό παρκάκι με κούνιες, τη θάλασσα και τα πλοιαράκια που πηγαινοέρχονται. Το μόνο μας παράπονο είναι ότι δεν ξέρουμε ένα καλό ταβερνάκι και κάθε φορά καταλήγουμε σε κάτι ταβέρνες με ονόματα του στύλ "Ζορμπάς" ή "Διόνυσος" ή "Συρτάκι" να τρώμε μοσχάρι κοκκινιστό τρελλαμένο στο μπαχάρι και "Αθίνιαν τσίκεν"....Θυμίζουν τα ελληνικά φεστιβάλ στην Αμερική με το απίστευτο αμερικανικο-ελληνικό κιτσ μιξ που μόνο για να ενθαρύνουν το ιματζ που έχουν οι Αμερικάνοι για τους Έλληνες είναι. Αν δω και το ανεγκδιήγητο "flaming cheese" (ελληνιστί τυρί σαχανάκι) γραμμένο πουθενά σε κανά μενού τότε θα πάω να φουντάρω στο λιμάνι τους!!! Μια άλλη αντίρρηση που έχω είναι το Ιταλικό παγωτατζίδικο που πάντα μα πάντα επισκεπτόμαστε. Δε λέω έχει τη γραφικότητά του με τους τραγουδιστούς Ιταλιάνους να είναι χρόνια σε αυτή τη χώρα και να μη ξέρουν γρί ελληνικό, να σου εξηγούν τις γεύσεις. Είτε στις εξηγούν όμως είτε όχι είναι το ίδιο και το αυτό γιατί όλες οι γεύσεις είναι ίδιες!! Μόνο το χρώμα διαφέρει. Ο άντρας μου πίνει νερό στο όνομά τους, εγώ πάλι είτε πάρω φυστίκι, είτε στρατσιατέλα, δεν έχω συγκινηθεί ποτέ. Η δε Βένυα που "τελλαίνεται για παγωτάκι" όπως λέει κι η ίδια δεν γυρνάει να το κοιτάξει!!! Τέλος πάντων, όλα αυτά έχουν τη γλύκα τους και την πλάκα τους, λίγο γιατί ξέρουμε από πριν τι θα "πάθουμε", λίγο γιατί δεν μας πολυνοιάζει γιατί τώρα έχουμε το παιδί. Και τον γυρισμό τον απολαμβάνουμε επίσης γιατί η Βένυα ξεραίνεται για μιάμιση ώρα και γουστάρουμε την σπάνια αυτή ησυχία.