Tantrums

Μπα, το δικό μου το παιδί δεν θα κάνει ποτέ τέτοια... έλεγα μέσα μου όταν έβλεπα άλλα παιδάκια που από τα νέυρα τους ξαπλώνονται κάτω και χτυπιούνται, τα λεγόμενα tantrums! Η δικιά μου η κόρη θα είναι ήρεμη, συννενοήσημη...Έχει τώρα μια βδομάδα που όταν θέλει κάτι η μικρή πολύ (και είναι και λίγο ή κουρασμένη ή νυσταγμένη ή πεινασμένη) και δεν το έχει ή της το παίρνεις πέφτει στα γόνατα κλαίγοντας και συνεχίζει ή πέφτοντας εντελώς μπρούμυτα ή μένει εκεί γονατιστή αλλά είναι αδύνατον να τη σηκώσεις. Όταν το έκανε πρώτη φορά δεν το πίστευα!! Λέω δεν είναι δυνατόν που το έμαθε αυτό? Το κάνει λοιπόν μια φορά τη μέρα τουλάχιστον και ενώ στην αρχή σάστισα και μετά μου έπεσε το ηθικό, τώρα σκέφτομαι πως τελικά όπως και να είσαι εσύ σαν γονιός, όσο ήρεμος και γλυκομίλητος και δοτικός από άποψη αγάπης και τρυφερότητας, τα μωρά θα περάσουν από όλα αυτά τα "θορυβώδη" στάδια ανάπτυξης, είτε σ'αρέσει είτε όχι. Και δεν είναι ότι το έμαθε κάπου, είναι μέσα τους και περιμένει να εγκδηλωθεί, όπως όταν ήταν μωρά και κάνανε με μια σχετικά συγκεκριμένη σειρά κάποια πράγματα για πρώτη φορά, πρώτη φορά που βάζανε πράγματα στο στόμα, πρώτη φορά που ρίχνανε πράγματα στο πάτωμα, πρώτη φορά που μπουσουλάνε...Δεν μπορεί να παραλειφθεί, είναι φυσιολογικό επακόλουθο της νοητικής τους ανάπτυξης, ανακαλύπτουν όρια και άλλων και δικά τους, αντιδράσεις, γνωρίζουν την νίκη ή την ήττα, την απογοήτευση ή το θρίαμβο! Εδώ είναι που πρέπει να προσέξει ο γονιός, πως θα αντιδράσει σε κάτι τέτοια ξεσπάσματα, πόσο θα το αφήσει να κλάψει, τι υποχώρηση να κάνει και φυσικά να κάνουν και οι δύο γονείς ακριβώς το ίδιο. Τέλος πάντων βλέπω πως η δικιά μου παίρνει από λογική και μάλλον κάπως έτσι θα το ξεπεράσουμε κι αυτό. Χτες τη ρώτησα, γιατί είσαι ξαπλωμένη στο πάτωμα και κλαίς? στο πάτωμα ξαπλώνει ο Solero μας, ξαπλώνουν τα σκυλιά όταν κοιμούνται, τα παιδάκια είναι όρθια και παίζουν, τρέχουν, κυνηγιούνται και γελάνε. Σηκώθηκε αμέσως, σταμάτησε να κλαίει και μου είπε : παιδάκια, εκεί πέρα (έδειξε έξω από το παράθυρο), πάρκο, βόλλεϊ. Σκέφτηκα: για δες...πιάνει το κόλπο! Της δίνεις εικόνες που την συγκινούν και την ενδιαφέρουν και τη βοηθάς να κάνει συσχετισμούς με αυτό που κάνει τώρα. Και βουαλά! Είναι πάντως όπως και να το δείς η πιο δύσκολη φάση εως τώρα, από τότε που έκλεισε τον 5ο μήνα. Αλλά και η πιο ενδιαφέρουσα.